Een "huis kopen op mijn 30e"

2017 was voor mij het jaar waarbij ik serieus met stress begon te worstelen. Achteraf gezien begrijp ik wel waarom.

Ik liet mij leiden door de onzichtbare druk van de snelle maatschappij én mijn ego. In die tijd had ik bijvoorbeeld het idee dat ik een succesvolle carrière "moest" hebben, veel geld "moest" verdienen zodat ik op mijn 30e een huis kon kopen (not), een druk sociaal leven "moest" hebben en 4xpw "moest" trainen. Met andere woorden; ik was 24/7 bezig met niet (goed) genoeg zijn. En waarom was het nooit genoeg? Omdat ik nooit had nagedacht over wat “succesvol”, “veel geld”, “druk sociaal” voor mij betekenen. En ik geloof dat ik niet de enige ben die zich laat (/heeft laten) leiden door deze onzichtbare druk.

In de transformatie die ik heb doorgemaakt heb ik, bijvoorbeeld, geleerd dat je altijd in je recht staat hebt om "nee" te zeggen, ik niet veel geld nodig heb, je geen arts of advocaat hoeft te worden, dat afspraken afzeggen oké is, rust nemen normaal is en dat je niet alles zelf hoeft te doen. Omdat het vrij lang heeft geduurd voordat ik erachter kwam dat ik goed ben zoals ik ben, en te lang doorging op mijn lege batterij, kreeg ik last van stress die zich op verschillende manieren uitte. Wellicht herken je er iets in, maar ik hoop van niet ;).