5 á 10 minuten pauze

Toen ik op kantoor werkte had ik altijd te weinig uren in een werkdag. Prestatiedruk en bewijsdrang leidde ertoe dat ik bergen werk op een werkdag probeerde te verzetten, iedere dag opnieuw. En daardoor kwamen pauzes altijd op een verkeerd moment, of had ik het idee dat ik mijn pauzes "nog" niet verdiende omdat er “nog zoveel werk was”. Dat mijn ogen nogal vermoeid waren door het lange focussen, en mijn lichaam stijf door het lange zitten, negeerde ik. En dat terwijl een pauze zulke positieve effecten heeft zoals; vernieuwde energie, het kan nieuwe inspiratie opleveren of is simpelweg een moment van rust en ontspanning voor je hoofd en lichaam om prikkels te verwerken.

Achteraf realiseer ik me dat je pauzes niet hoeft te verdienen. Het gaat erom dat je die jezelf gúnt. En door de positieve effecten van een pauze zou ik het juist aanmoedigen om ieder uur een (korte) vorm van pauze te nemen.

Bijvoorbeeld: mij helpt het om ieder uur 5 á 10 minuten te nemen om bijvoorbeeld mijn ogen dicht te doen, even de benen te strekken, weg van de computer te gaan of even in te checken bij mezelf. Heb ik genoeg energie om deze pauze te skippen? Prima, lekker doorgaan. Maar gún jezelf de pauze(s), neem een kort moment afstand van je werkzaamheden. Want uiteindelijk is het allerbelangrijkste dat jij op een gezonde manier met je werk(zaamheden) omgaat en ik ben van mening dat het negeren van lichamelijke klachten, zoals vermoeide ogen of een stijf lichaam, daar geen vorm van is.